به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، پژوهشگران «دانشگاه ییل» با همکاری «آرمان فشارکی‌زاده»، دانشمند ایرانی این دانشگاه، یک درمان احتمالی را برای مه مغزی ناشی از کووید-۱۹ ارائه داده‌اند که امیدوارکننده به نظر می‌رسد. افراد مبتلا به کووید-۱۹ بلندمدت، علائمی را تجربه می‌کنند که ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از عفونت حاد ویروسی ادامه داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگرچه این علائم بسیار متفاوت هستند، اما یک شکایت رایج در میان بیماران، "مه مغزی" است که یک اصطلاح محاوره‌ای برای نقایص قابل توجه و مداوم شناختی، همراه با اختلال مداوم در عملکرد اجرایی و حافظه به شمار می‌رود. به نقل از نوروساینس نیوز، افراد مبتلا به مه مغزی ممکن است کاهش وضوح ذهنی، تمرکز ضعیف، مشکلات حافظه، مشکل در انجام دادن چند کار و موارد دیگر را تجربه کنند. مه مغزی می‌تواند ناتوان‌کننده باشد، اما در حال حاضر هیچ گزینه درمانی تاییدشده‌ای برای این بیماری وجود ندارد. پژوهشگران «دانشگاه ییل» (Yale University)، پژوهشی را در مورد این مشکل انجام داده‌اند. اگرچه تعداد بیمارانی که این گروه پژوهشی بررسی کرده‌اند، برای قطعی بودن نتایج بسیار کم است، اما آنها با استفاده از تجربیات گسترده خود در مورد دو داروی موجود، شواهد اولیه‌ای را ارائه داده‌اند که نشان می‌دهد اگر این دارو‌ها با هم تجویز شوند، می‌توانند مه مغزی را کاهش دهند یا حتی آن را از بین ببرند. داروی «گوانفاسین» (Guanfacine) که در آزمایشگاه دکتر «امی آرنستن» (Amy Arnsten)، استاد علوم اعصاب و روانشناسی دانشگاه ییل توسعه یافته است، در سال ۲۰۰۹ توسط «سازمان غذا و داروی آمریکا» (FDA) برای درمان اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی تایید شد، اما پزشکان از آن به طور گسترده برای درمان سایر اختلالات مانند آسیب مغزی تروماتیک و اختلال اضطراب پس از سانحه نیز استفاده کرده‌اند. آرنستن در حال حاضر با «آرمان فشارکی‌زاده» (Arman Fesharaki-Zadeh)، دانشیار روانپزشکی و علوم اعصاب دانشگاه ییل همکاری دارد که
بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بلندمدت را با ترکیبی از گوانفاسین و «استیل‌سیستئین» (N-acetylcysteine) درمان می‌کند. آنها سعی دارند با همکاری یکدیگر، آسیب مغزی تروماتیک را به وسیله این روش درمان کنند. آرنستن و فشارکی‌زاده دریافتند که درمان ترکیبی، در تسکین دادن مه مغزی گروه کوچک بیماران موفق بوده است. اگرچه آزمایش‌های بالینی بزرگ‌تر و کنترل‌شده با دارونما مورد نیاز است تا این دارو‌ها به عنوان یک روش مناسب برای درمان نقایص عصبی ناشی از کووید-۱۹ معرفی شوند، اما آنها می‌گویند که اگر پزشکان بخواهند این دارو‌ها را تجویز کنند، بیماران می‌توانند آنها را همین حالا دریافت کنند. آقای فشارکی‌زاده گفت: درمان‌هایی که برای مه مغزی بلندمدت ناشی از کووید-۱۹ وجود دارند، کافی نیستند. بنابراین، زمانی که فواید این درمان را در بیماران دیدم، احساس کردم که باید فورا این اطلاعات را منتشر کنم. از آنجا که این دارو‌ها مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند و سال‌هاست که مورد استفاده قرار می‌گیرند، ایمنی آنها برای بیماران ثابت شده است. وی گفت: نیازی نیست منتظر بمانید تا بخشی از یک آزمایش تحقیقاتی باشید، بلکه می‌توانید از پزشک خود در مورد آن بپرسید. این دارو‌ها مقرون‌به‌صرفه و به طور گسترده در دسترس هستند. آقای فشارکی‌زاده در مواجهه با نخستین مورد کووید-۱۹ بلندمدت، متوجه همپوشانی بین مه مغزی و بروز علائم در بیماران پس از ضربه مغزی شد. بنابراین، او کار خود را با استیل‌سیستئین آغاز کرد که معمولا برای درمان علائم ناشی از ضربه مغزی استفاده می‌شود. او پس از درمان، مزایای جزئی را برای انرژی و حافظه مشاهده کرد. فشارکی‌زاده که دلگرم شده بود، تلاش کرد تا گوانفاسین را نیز به درمان اضافه کند و بدین ترتیب، پیشرفت بیشتری را مشاهده کرد. آقای فشارکی‌زاده از آن زمان تاکنون، ۱۲ بیمار مبتلا به مه مغزی ناشی از کووید-۱۹ را با این روش درمان کرده است. او به بیماران گفت که یک میلی‌گرم گوانفاسین را پیش از خوابیدن مصرف کنند و در صورتی که تحمل آنها خوب بود، دوز را پس از یک ماه به دو میلی‌گرم افزایش دهند. همچنین بیماران، ۶۰۰ میلی‌گرم استیل‌سیستئین را یک بار در روز مصرف کردند. هشت بیمار، مزایای قابل توجهی را از جمله بهبود حافظه و توانایی انجام دادن چند کار گزارش کردند. در برخی از بیماران، مه مغزی به طور کامل برطرف شد و آنها توانستند فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرند. دو بیمار برای پیگیری در دسترس نبودند و دو نفر دیگر به دلیل عوارض جانبی از جمله فشار خون پایین و خشکی دهان،
دارو را قطع کردند. پژوهشگران از آن زمان تلاش کردند تا خطر عوارض جانبی را کاهش دهند. وقتی بیماران یکی پس از دیگری تسکین یافتند، فشارکی‌زاده هیجان‌زده شد، زیرا برای بیشتر بیماران او، این نخستین بار بود که یک درمان در کاهش مه مغزی موفقیت‌آمیز عمل کرد. پژوهشگران امیدوارند که مطالعه موردی آنها بتواند به تامین بودجه آزمایش‌های بالینی کنترل‌شده با دارونما کمک کند که شامل گروه بزرگتری از بیماران است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه:
ناشی از کووید ۱۹
دانشگاه ییل
دارو ها
برای درمان
مه مغزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۴۵۳۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکمل‌های پروبیوتیک شدت صرع را در کودکان کاهش می‌دهد
ایسنا/اصفهان معاون پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان گفت: نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که مکمل یاری پروبیوتیک همراه با مصرف منظم دارو می‌تواند شدت صرع در کودکان مقاوم به درمان را کاهش دهد.
غلامعلی حمیدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: از آنجا که یک سوم بیماران به درمان‌های دارویی پاسخ مناسب نمی‌دهند و یافتن روش‌های مکمل درمان صرع ضروری است پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی کاشان یک مطالعه را با مشارکت ۹ کودک مبتلا به صرع مقاوم زیر ۱۶ سال شروع کردند.
وی افزود: در فاز اول مطالعه، کودکان از نظر فرکانس صرع مورد پایش قرار گرفته و در فاز دوم به مدت دو ماه مکمل پروبیوتیک خاص در کنار داروهای روتین آنها برای درمان صرع تجویز شد.
معاون پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تاکید کرد: در این پژوهش، فرکانس صرع و سطح آنزیم‌های کبدی، کراتینین، سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و قند خون ناشتای آنان قبل و بعد از دریافت پروبیوتیک با هم مقایسه شد. شدت صرع آنان نیز قبل و بعد از دریافت پروبیوتیک، بر اساس مقیاس NHS۳ و HASS سنجش و توسط آزمون آماری ویلکاکسون مورد سنجش قرار گرفت.
حمیدی گفت: صرع یک بیماری مزمن مغزی است و علاوه بر ویژگی‌های ژنتیکی بیمار، عوامل محیطی مانند اختلالات الکترولیتی در عود حملات تشنج، نقش دارند که بر اساس یافته‌های پژوهش، تجویز دو ماه مکمل پروبیوتیک به طرز معنی‌داری فرکانس و شدت صرع را کاهش داده و در برخی مقیاس‌ها نیز بهبود بخشید.
وی افزود: بر اساس آمار یک بررسی ملی که در سال ۲۰۲۱ در نشریه نیچر منتشر شد، شیوع صرع در ایران ۱۶.۶ در ۱۰۰۰ نفر است که میزان ابتلای بیماری در رده سنی ۱۵ تا ۱۹ سال نیز از همه رده‌های سنی بالاتر است و داروهای ضدّتشنج نیز در یک‌سوم این بیماران کارایی کافی ندارند.
معاون پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تأکید کرد: اهمیت انجام این پژوهش در حالی است که تشنج‌های کنترل نشده و مکرر در بیماران مبتلا به صرع علاوه بر تهدید سلامتی بیمار، منجر به کاهش کیفیت زندگی بیماران و خانواده آنان می‌شود.
حمیدی اظهار کرد: این پژوهش توسط فاطمه زارعی، احمد طالبیان، اژدر حیدری، سید محمد اسماعیلی طبا و محمود سلامی، اعضای گروه اطفال دانشکده پزشکی کاشان انجام شد.
انتهای پیام
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز